Hyrox Rotterdam.

Na het succes van Hyrox Amsterdam ben ik enthousiast geworden voor de Hyrox avonturen. Daardoor lijkt het mij heel vet als ik een keer dit avontuur in mijn eentje een keer kan afronden. Het was even spannend maar het was me gelukt om een kaartje te bemachtigen voor Hyrox Rotterdam. Het was zo snel uitverkocht dat ik de enige ben die voor de vrijdag een kaartje heeft gekocht, aangezien de zaterdag al uitverkocht was. Extra spannend om helemaal alleen in Ahoy Rotterdam deze workout uit te voeren. Hoe ziet de workout er ook alweer uit?

De workout:

1 km run
1000 m ski-erg
1 km run
50m sled-push (153kg)
1 km run
50m sled-pull (103kg)
1 km run
80m burpee broad-jump
1 km run
1000 m row
1 km run
200m farmer carry (2x 24kg kettlebell)
1 km run
100m sandbag lunges (20kg)
1 km run
100 wall-balls (6kg)

D-day:

Het is vrijdag 28 februari en het is de dag dat ik naar Rotterdam toe mag! Ik mag starten om 12.40 uur dus ik kan redelijk goed uitslapen. De open men divisie is namelijk ingedeeld tussen 10.00 en 12.40 uur. Dus ik heb “geluk” dat ik niet om 10.00 uur hoef te starten. Er is namelijk geadviseerd om 1.5 -2 uur voor je starttijd aanwezig te zijn, om zo alles op het gemakje te kunnen doen. Eerst moet ik me aanmelden bij de atleet registratie, waar ik mijn startnummer en racechip krijg. Nadat ik deze in mijn bezit heb besluit ik om even naar de zaal te gaan waar alles moet gaan gebeuren. Even proeven aan de sfeer. Tot mijn verbazing zie ik iemand van de Crossfiets box al bezig zijn met zijn Hyrox. Ik ben dus niet de enige die vandaag moet!

Ik heb hem vanaf de helft van zijn hyrox kunnen volgen en aanmoedigen. Her en der heb ik wat filmpjes en foto’s gemaakt van hem. Nadat hij klaar was met zijn hyrox was het tijd voor mij om de rest van de spullen op te bergen en mezelf klaar te maken voor mijn avontuur. Ik heb mezelf even omgekleed en ik heb mijn tas gedropt bij de drop-off en ga beginnen met mijn warming-up.

De warming-up:

Normaal gezien ben ik niet zo een ster in de warming-up, maar voor vandaag maak ik even een uitzondering. Ik hoop vooraf enige spanning uit mijn benen te krijgen door alvast wat te doen in de warming-up area. Ik begin met een kleine 500m skiën, aangezien dit de eerste oefening is. Nou moet ik ook zeggen dat alle hardloop banden al bezet waren. Ik zag in mijn ooghoek dat er iemand van de loopband afging, dus ik ging gauw daarheen. Even 5 minuten gelopen om alvast mijn benen op te warmen. Na het lopen heb ik wat rek en strek oefeningen gedaan.

De jongen die ook van de sportschool was rade me aan om even de slee-push en slee-pull te doen, om zo alvast een gevoel te krijgen bij de sled. De ondergrond van deze oefening kan wel eens verschillen, dus altijd goed om even te voelen. Zo gezegd , zo gedaan. Even van allebei een baan (12.5m) gedaan en het voelde zwaar! niet heel relaxed gevoel zo vlak voor de start, maar wel fijn om te weten waar ik aan toe ben. Nu is het dan echt tijd om naar het start vak te gaan en mezelf op te laden voor mijn eerste solo hyrox!

De ski:

De eerste kilometer gaat me goede af. Ik weet niet al te hard van stapel te gaan en goed te pacen. Gelukkig is dat goed gelukt, aangezien ik ook nogal graag te hard van stapel ga waardoor ik mezelf al helemaal opblaas aan het begin van de race. Ik kom aan bij de ski en ik begin te skiën. Ik weet een pace aan te houden van 02.00/02.10 min per 500 meter. Het lukt me om dat vast te houden en ben met 04.10 minuten klaar met de ski en ga door naar de volgende kilometer rennen.

De sled-push:

De tweede kilometer ging ook goed en ik kom aan bij station nummer twee: De sled-push. Dit is een slee van 152 kilo die ik 4 banen van 12.5 meter moet duwen. Ik voel me goed en duw de slee de eerste baan van 12.5 meter on afgebroken vooruit. Ik merk dat mijn benen heel veel te voortduren krijgen, waardoor dit nog eens drie keer uitvoeren niet verstandig is. Daarom besluit ik, met het advies van m’n sportschool buddy, om halve banen te duwen en dan even kort uitschudden om weer door te gaan. Dit gaat gelijk een stuk beter! neemt niet weg dat het nog altijd onwijs zwaar is, maar het is beter te doen dan in een keer door duwen. De 50 meter gaan snel voorbij en ik mag weer door naar een kilometer hardlopen.

De sled-pull:

De derde kilometer wordt iets zwaarder door de slee-push, maar ik kom ook snel in een lekker tempo en loop tot nu toe elke eerste ronde in 1.19 minuut. Het derde station is de sled-pull. Nu moet ik de slee niet vooruit duwen, maar middels een touw naar me toe trekken. Het “geluk” hierbij is dat ze er 50 kilo van afgehaald hebben, dus de slee weegt nog maar 102 kilo. Ik was vrij zelfverzekerd van deze oefening, omdat ik me nog kon herinneren van de hyrox in Amsterdam dat ik hier een lekker tempo in had. Niks was minder waar, want de vloer of slee ging een stuk stroever dan in Amsterdam. Na 3 banen van 12.5 meter was ik even kwijt hoe vaak ik het nu al gedaan had, maar ik moest nog een keer naar de overkant. Daar kreeg ik nog gauw een waarschuwing omdat ik net 1x een stapje te ver over de lijn zetten. “Meneer in het groen, u krijgt een waarschuwing! nog één keer en dat krijgt u een penalty.” Dus mijn antwoord was: “Ben ik even blij dat ik nu klaar ben!”

De burpee broad-jump:

Dan is het tijd voor het vierde station. De gevreesde burpees! Ik moet zeggen dat ik hier heel er tegen op zag. tijdens de generale van een week geleden heb ik deze ook gedaan, waar een schrikbarende tijd uit was gekomen. Nu moet ik eerlijk zeggend at de eerste 40 meter (ongeveer) echt goed gingen. Toen was zo’n beetje al het lucht uit mijn lichaam verdwenen en moest ik echt even een paar keer goed adem happen voordat ik weer verder kon. Wat mentaal ook even een uitdaging was, is dat ik aan alle kanten ingehaald werd door mensen die deze burpees deden alsof het airsquats waren. Zo’n rap tempo dat ze hadden, niet normaal. Maar het is mijn eigen race en niet een competitie, dus ik ga rustig door op mijn tempo. Gelukkig was het voorbij na een minuut of 8 á 9 en kon ik gauw verder met hardlopen.

De roeier:

Hoewel het hardlopen dit keer zwaarder werd, door waarschijnlijk de hoge hartslag én de vermoeide benen, kon ik ook even op adem komen en mijn hartslag terug brengen.  Dat was net optijd het geval voordat ik op de roeier kan stappen. Gelukkig kan ik met het roeien een vaste pace aanhouden van 02.00-02.10 per 500 meter en ben ik met 04.10 min klaar met roeien. Tijdens het roeien kon ik gelukkig ook nog de weerstand op schroeven, zodat het allemaal iets sneller ging. Wat bij deze oefening wel 10-15 gekost heeft was het wachten op een judge die zou controleren of ik wel 1000m geroeid had. Die kwam maar niet dus ben ik alsnog gaan hardlopen, maar eerst nog even een slokje water.

De farmer carry:

Na 6e kilometer gehad te hebben komt de vermoeidheid toch wel om de hoek kijken. Ik pak 2 kettlebells van 24kg en begin te wandelen. Het lukt me om de eerste ronde, van 100 meter, onafgebroken te lopen. Bij het keerpunt voor de tweede ronde zet ik ze even neer om al snel weer door te gaan. Of het nu te snel was of niet, geen idee, maar ik kreeg het niet voor elkaar om nog eens de ronde onafgebroken af te ronden. Dus op de helft van de ronde moest ik weer heel even rusten. Na een korte break kon ik weer door en mocht ik, na weer een slokje water, door voor de 7e kilometer.

De sandbag lunge:

Na de 7e kilometer kwam de mokerslag! Althans bij deze oefening. Ik had namelijk in gedachte dat dit een heen en terug station was. Dus ik super gefocust de oefening aan het doen, komt er ten eerste al een judge dichtbij in m’n aura staan om me aan te moedigen. Super lief, maar dat kan ook van 2-2.5 meter afstand. Zegt ze na de eerste baan: “succes nog, je bent op een kwart!” Toen dacht ik: ik was toch op de helft🤔. Elke stap die ik hierna zette, dus nog +/- 75 mtr, was er een met een klap van de ‘man met de hamer’. Poh wat had ik het slecht! Maar goed, ik bleef de ene voet voor de andere zetten, dus ik bleef vooruit gaan. De 100 meter zat er op en ik ging voor de laatste kilometer.

De wall-balls:

Die laatste kilometer was afzien en overleven! Mijn benen waren helemaal verzuurd van de sandbag lunges en elke stap die ik zet doet pijn. Ik probeerde m’n gedachte op iets anders te krijgen, door te zoeken naar bekende en door mee te zingen met de muziek. Niet dat het hielp, maar het idee was er. Daarnaast kon ik alleen maar denken aan het laatste station, “de wall-balls”. Geen heel moeilijke oefening, maar wel veel herhalingen. In gedachte 10x 10 herhalingen en dan een sprint naar de finish foto.

Het lukte me wel gerekt 2 keer om een set van 10 herhalingen te maken en daarna  brokkelde deze al af naar 7 of 5. Vanaf de 50e herhaling werd het steeds maar een paar keer gooien m, voordat ik weer op adem moest komen. De 100 zijn gedaan en ik sprint naar de finish foto om te proberen onder de 1.5 uur uit te komen!

Het was een gevecht, maar ik heb alles gedaan in 1 uur 30 minuten en 02 seconden. Super tevreden met de score, hoewel ik in eerste instantie een stuk snellere tijd in gedachten had.

Op naar de volgende Hyrox!

Groetjes,

Tom

Lees hier mijn vorige blog.

Instagram: @Tomhilhorst.nl

Facebook: Tomhilhorst.nl

Foto’s: