Dit jaar heb ik weer eens meegedaan aan een aantal hardloop evenementen. Deze evenementen zitten dicht achter elkaar aan dus komen ze in dezelfde blog naar voren. Dit keer gaat het om twee evenementen, namelijk “de Sluizenloop” en “de DamtotDam loop”.
Sluizenloop:
De voorbereiding:
Laten we bij het begin beginnen, mijn voorbereiding was zoals gewoonlijk weer tip top in orde.. Ik heb er hè-le-maal niks aan gedaan. De intentie was er wel degelijk, maar de uitvoering heeft het af laten weten. Het was zelfs zo erg dat planning technisch er ook een flinke kink in de kabel zat. Zoals je in mijn vorige blog kon lezen, doe ik mee aan the nationals. Die desbetreffende workout heb ik uitgevoerd vlak voordat ik aan de start stond van de sluizenloop.
De race:
Nog uit hijgend van de workout van The Nationals zijn Jason en ik ons alweer aan het klaar maken voor de 5 kilometer van de sluizenloop. Je leest het goed, ik was niet de enige die zo “gek” is als ik om dit op deze manier te doen. Onder het mom van ‘samen staan we sterker dan alleen’ zijn we samen de uitdaging aangegaan.
Vanaf de sportschool kunnen wij lopend naar de start van de sluizenloop. Misschien een klein beetje aan de late kant vertrokken zijn we onderweg naar de start. Met een kleine 250/200 meter te gaan horen we het startschot al van onze groep. We besluiten er een kleine sprint tegenaan te gooien om te kijken of we nog wat kunnen doen.
Bij de start staat een man te seinen en te roepen dat we over de opgerolde mat moesten lopen zo de tijd waarneming te starten. Het zag er waarschijnlijk een beetje apart uit, maar in onze optiek was het gelukt. Achteraf gezien is het qua tijd waarneming niet goed gelukt.
Inhaalslag:
We zijn letterlijk als laatste vertrokken en maken onze opmars naar voren. We halen aardig wat mensen in tijdens de eerste meters, maar hebben al gauw in de gaten dat we dat tempo niet lang vol blijven houden. Na de eerste 800 meter tot de eerste kilometer was het tijd voor een foto tijdens het lopen. Soort van bewijs dat we het toch hebben gedaan, ondanks de kwalificatie workout van the nationals. Ik hoor Jason nog zeggen “We hebben de foto, we kunnen stoppen!”. Ondanks dat deze gedachte ook bij mij in mijn hoofd zit, kunnen we het niet maken en gaan we door!
Na 1.5 kilometer komen we de dijk op en lopen we vol in de zon. Doordat we ineens in de volle zon lopen voelt het gelijk 10 graden warmer. Op de dijk keek ik over mijn schouder waar Jason op dat moment liep, maar die seinde dat ik mijn eigen tempo moest gaan lopen. Dus ging ik een iets sneller tempo lopen en zou ik Jason weer zien aan het einde bij de finish. Door de felle zon lijkt het ook gelijk een stuk zwaarder dan ik had gedacht.
Slotstuk:
Het laatste stuk was het zwaarste stuk van de hele afstand. Ja je bent vermoeid en het is sowieso zwaarder dan aan het begin, dat snap ik. Nu was dat gevoel er helemaal aangezien de verzuring van de CrossFit workout ook in de benen kwam te zitten. En daarbij is het laatste stuk wat door de woonwijk heen loopt, voor mijn gevoel langer waardoor het einde nog verder weg lijkt. Zuchtend, steunend en kreunend loop ik naar de finish en ben ik klaar. De klok geeft op dat moment 25:43 aan en ik weet dat ik sneller ben geweest dan 25 minuten. Doordat wij later zijn gestart is er toch iets niet goed gegaan met de tijdwaarneming door het lopen over de opgerolde mat. Maakt verder niks uit, want ik was sowieso kapot van deze dag.
Eindtijd Sluizenloop: 25 minuten 43 seconden.
Afstand: 5 kilometer
DamtotDam loop:
De DamtotDam loop staat al enige jaren op de bucketlist om te lopen, maar is er nooit echt van gekomen. Na het zinderende succes van de halve marathon van Amsterdam, ontstaat het idee om met dezelfde twee collega’s de DamtotDam te lopen. Ruimschoots op tijd hebben we de tickets gekocht om mee te kunnen doen en daarmee een doel te hebben om voor te trainen. Net als hierboven staat is het voor de DamtotDam ook niet gelukt om te trainen. De enige training voor de DamtotDam is de sluizenloop van hierboven, maar om nou te zeggen dat dit een wereld voorbereiding was.. niet echt.
Twijfelen:
Als snel na de aanschaf van de tickets blijkt dat één van de twee collega’s niet kan dat weekend. Zijn vrouw heeft onverwachts een vakantie geboekt en dat heeft zijn voorkeur(wat ik volkomen begrijp). Er gaan weken voorbij en komen we dichtbij de datum van starten. Ik denk dat het ongeveer een goeie anderhalve week voor de start is dat ook de tweede collega moet afmelden wegens een blessure. Hierdoor begin ik enorm te twijfelen of ik wel moet gaan ja of de nee. Nou had ik net toen ik een ticket had gekocht een vriendin(Alize) uit Abu Dhabi verteld van de DamtotDam loop en zij zou gaan kijken of ze het kon redden om mee te lopen.
Het heeft toeval moeten zijn, maar voor haar werk zat ze precies dit weekend in België. Hierdoor heeft ze vanuit daar de bus kunnen pakken naar Nederland en is dit weekend blijven slapen bij haar ouders, waardoor we samen de DamtotDam konden lopen. Doordat ik me eerder had ingeschreven dan Alize was mijn starttijd 11:00 uur in de ochtend, maar die van Alize was 15:00 uur. Gelukkig mocht ik later starten dan mijn opgegeven starttijd, want Alize mocht helaas niet eerder starten.
Raceday:
Het is zondag en de DamtotDam is vandaag Onze starttijd is 15:00 uur en de hele dag regent het al. Zwaar demotiverend kan ik je vertellen en daardoor maakt het de stap om te gaan steeds moeilijker. Aangezien met de auto aar Amsterdam gaan geen hele slimme zet is, besluit ik om met het OV te gaan. Een reis op zich om eerst met de bus naar Utrecht centraal te gaan en vervolgens met de trein naar Amsterdam te gaan. Ik heb met Alize op het perron afgesproken waar ik aankom. Na een jaar of 13/14 zien we elkaar weer voor het eerst en het lijkt eigenlijk alsof we elkaar vorige maand nog gezien en gesproken hebben. We lopen naar de start en maken ons klaar voor de 16 kilometer die ons te wachten staan.
Het regent nog altijd en we zijn al zeiknat voordat we moeten starten. Ondanks dat we een hele tijd hebben staan schuilen oor een winkeltje vlak voor de start. Het is tijd en we lopen ons start vak in. Onder het luide enthousiasme van alle vrijwilligers en mensen langs de kant starten wij aan de DamtotDam. Al snel lopen we in de IJ-tunnel en staat de eerste drumband ons al toe te spelen. Gaandeweg de loop komen we de ene na de andere drumband tegen, net als alle DJ’s die langs de kant staan om ons te voorzien van een lekker muziekje om ons er doorheen te slepen. De eerste kilometers gaan zo voorbij, maar door de regen voelt het alsof we nog maar net onderweg zijn.
Ergens in de buurt van 8 kilometer begint het keihard te regenen waardoor het een stuk minder leuk wordt tijdens het lopen. Gelukkig was het geen lange regen bui, maar was de hevige regen zo voorbij. Uiteindelijk hebben we de finish zonder kleerscheuren gehaald en hebben we een prima tijd gelopen(ondanks dat deze niet belangrijk is!). Ik ben achteraf blij dat we toch zijn gaan lopen, ondanks het slechte weer was het een hele toffe ervaring die ik niet had willen missen.
Eindtijd DamtotDam: 1 uur, 30 minuten en 36 seconden.
Afstand: 16.1 kilometer
Op naar de 7 heuvelenloop op 20-11-2022, te Nijmegen.
Ik hoop tot de volgende keer!
Groetjes,
Tom
Lees hier mijn vorige blog.
Instagram: @Tomhilhorst.nl
Annie
Leuk stuk weer Tom om te lezen??