Na een week vol verbouwen hadden we nog een week Oostenrijk tegoed. Dit begon afgelopen zaterdag nacht om 01.00 uur. Dit was het wonderlijke tijdstip dat we zijn vertrokken met de auto naar Oostenrijk.
Vrijdag 23-07-2021:
Vrijdag had ik nergens zin in. Het klussen in het huis heb ik even gelaten voor wat het was. Wel heb ik nog het een en ander geregeld voordat we op vakantie gingen. Alle gehuurde apparaten heb ik weer terug gebracht en ik heb geregeld dat de container, die inmiddels goed gevuld was, opgehaald werd afgelopen maandag. Dit omdat we een volle week geen zicht hebben op de container en het niet aantrekkelijk word voor de buurt om er of van alles bij te gooien, of juist om er van alles uit te halen.
Naast van alles geregeld te hebben, heb ik ook mijn tas ingepakt voor de vakantie. Hiervoor had ik verder geen tijd meer aangezien ik in de middag richting Hilversum ben gegaan. Dit was ons vertrekpunt naar Oostenrijk.
Zaterdag 24-07-2021:
Vrijdag op zaterdag nacht om 01.00 was het dan zover, de reis naar Oostenrijk gaat beginnen. Nadat we de avond daarvoor al de auto hadden ingeladen konden we goed op tijd vertrekken. Een reis van een goeie 920km stond voor de boeg. Gelukkig waren we met zijn drieën zodat we lekker kunnen afwisselen tijdens het rijden. Doordat we zo vroeg zijn vertrokken hebben we om de twee uur gestopt om te wisselen van chauffeur.
Na een goeie reis van een uur of elf á elf en een half uur met alle stops en een beetje file, zijn we zonder problemen aangekomen in Oostenrijk. Opgewacht door mijn schoonouders die een dag eerder zijn gaan rijden. Zij hebben overnacht ergens in Westendorf en hebben bij onze aankomst al ingecheckt in het huisje en zitten lekker op het terras te wachten tot wij er zijn.
Heerlijk bijgekomen van de reis en na alles uitgepakt te hebben we verder niets gedaan. Buiten het doen van de boodschappen en alles helemaal installeren. De reis was al een opgave op zichzelf. Even heerlijk bijkomen met een fantastisch uitzicht op de bergen van Brixen wat een adembenemend uitzicht is voor iemand, zoals ik zelf, die nog niet eerder zoiets heeft gezien.
Na alles lekker geïnstalleerd te hebben en lekker een Oostenrijks biertje gedronken te hebben, zijn we lekker gaan eten bij een restaurant in het dorpje Brixen. Lekker bij restaurant Brixnerwirt waar we lopend heen zijn gegaan. Het was een kwestie van de berg af lopen en de straat volgen voordat we er waren. Een klein restaurantje midden in het dorpje waar we verbleven hadden we gereserveerd. Na het heerlijke eten hebben we lekker bij het huisje gezeten en zijn we vroeg naar bed gegaan na een lange dag waar we voornamelijk in de auto hebben gezeten.
Zondag 25-07-2021:
Zondag ochtend zijn we lekker op tijd opgestaan om lekker te gaan wandelen. Na uitvoerig overleg hebben we maar besloten om een redelijk vlak rondje te doen om zo even de schoenen in te lopen. Uiteindelijk werd het een rondje van 17 km. Is het huisje in Brixen zijn we via een aantal kleine dorpjes naar Westendorf gelopen. Heerlijk over de relatief vlakke bergpaatjes in het zonnetje.
Na een kilometer of 13 hebben we in Westendorf een heerlijk ijsje gegeten bij Café Elizabeth. Even de verbrande calorieën weer aanvullen met een flinke ijscoupe. Door de warmte was het een genot om even iets kouds naar binnen te schuiven.
Tijdens het eten van het ijsje zagen we dat het weer ineens begon om te slaan. Tijdens de laatste 4 km sloeg het zo snel om dat het begon te regenen. Uiteindelijk zelfs onweren. Heel bijzonder om te zien en zelf mee te maken hoe snel het uiteindelijk om kan slaan in de bergen. Eerst denk je er is niets aan de hand, maar binnen 5 minuten kan dat compleet anders zijn.
Weer bij het huisje hebben we eerst een lekker koud biertje gedronken. En na even bijgekomen te zijn van de wandeling zijn we ons klaar gaan maken voor het eten. Dit keer zijn we naar een dorpje verderop gegaan, namelijk Spertendorf om daar bij restaurant Lentwirt wat te eten.
Maandag 26-07-2021:
Maandag hebben we na het ontbijt weer lekker gelopen. Qua afstand niet zover als de 17km van eerder deze week, maar qua hoogte meters we een heel verschil. Via een bospad zijn we naar Hochbrixen gelopen. Een plek waar je ook uit kan komen met een skilift, maar de route er naartoe lopen is vele malen interessanter. De eerste kilometers zijn over de weg, maar na een kilometer of vier slaan we af het bospad op. Via deze weg zijn we de berg opgelopen en uitgekomen bij Hochbrixen.
Eenmaal boven zijn we toe aan wat lekker en hebben we een overheerlijke apfelstrudel genomen met een heerlijke Radler. Daar waar de weersvoorspelling een beetje tegen zou vallen en veel bewolking boven Brixen zou hangen, bleek achteraf niet aan de orde. Nagenoeg een strak blauwe lucht en een felle zon was het definitieve weer. Zelfs de restaurant medewerker van de Skiwelt hütte wist niet waar dit weer vandaan kwam.
Vanuit Hochbrixen hebben we een klein stukje gelopen naar Filsalmsee. Een klein watertje boven op de berg waar de koeien vrij rondlopen en er een kinderspeelplaats is. Hier hebben we even op een ligbankje gechillt voordat we de afdaling in gaan zetten naar het dorpje Söll.
Via een mooi bospad zijn we terug gelopen naar Söll, waar we in eerste instantie met de bus ons zouden verplaatsen naar Ellmeau en vanaf daar de volgende bus naar ST. Johan zouden pakken. Het eerste gedeelte van de busreis ging goed. Echter bij het busstation in Ellmeau blijkt dat we net de bus gemist hebben naar ST. Johan. Nou rijden de bussen daar minder frequent als bij ons in Nederland, wat ervoor zorgt dat we ruim anderhalf uur moeten wachten op de volgende bus.
Na wat twijfel en overleg hebben we besloten om met de taxi terug te gaan naar het huisje, omdat als we anderhalf uur zouden wachten het ook nog maar de vraag is of we dan wel op tijd zijn voor de trein naar Brixen. Na wat telefoontjes gepleegd te hebben, is het ons gelukt om snel een taxi te krijgen die ons weer naar het huisje brengt. Al met al waren we hierdoor met een goed half uur weer terug in plaats van het lange wachten op het openbaar vervoer.
Eenmaal weer terug bij het huisje hebben we ons even opgefrist. We zijn onder het genot van een biertje even bijgekomen van het avontuur van deze dag en zijn daarna in de auto gesprongen om lekker te gaan eten bij het restaurant van Hotel Post in Westendorf. Of zoals het bij ons genoemd werd “de Tuin”, omdat het restaurant een buiten gedeelte heeft in de tuin van het hotel. Bij dit restaurant hebben ze overheerlijke schwiebelrostbraten waar Syl en haar ouders gek op zijn. Ikzelf had een heerlijke mixed-grill genomen en Romana had eindelijk haar kaiserschmarren besteld.
Na het heerlijke eten zijn we weer terug gegaan naar het huisje, waar we na een heerlijke bak koffie een spelletjes avond hebben gehouden. onder het genot van heerlijke Oostenrijkse biertjes hebben we de rest van de avond Yahtzee gespeeld totdat het tijd was om lekker naar bed te gaan. De zeventien kilometer was goed te voelen in de kuiten, waardoor een geode nachtrust wel verdiend was.
Dinsdag 27-07-2021:
De dinsdag hebben we besloten om de kuiten een soort van rust te geven door niet te gaan wandelen, maar lekker op de elektrische fiets te stappen. Na wat telefoontjes gepleegd te hebben om te kijken of we überhaupt nog ergens fietsen kunnen huren, zijn we in de auto gesprongen naar een fietsverhuur punt. de telefoontjes hadden helaas geen succes. Er waren nog wel fietsen te huur, maar dat was gelijk onwijs duur. Daardoor hadden we besloten om op de bonnefooi naar een fietsverhuur te gaan die mijn schoonouders nog kende vanuit eerdere vakanties. Gelukkig waren hier nog vijf fietsen beschikbaar tegen een veel beter tarief.
Na het klaarmaken van de fietsen zijn we op weg gegaan voor een groot rondje fietsen. We zijn vanuit Kirchberg gestart en zijn daarvandaan door veel kleine dorpjes heen gefietst. Vanuit Kirchberg zijn we nar Kitzbühel gereden, van Kitzbühel naar Oberndorf. Hier hebben we onderweg even een pauze gehouden en een broodje gegeten. Daarna zijn we verder gefietst naar Going, Van Going zijn we naar Söll gefietst, waarna we een stukje terug zijn gefietst om bij een wegrestaurant tussen Blaiken en Söll in om wat te drinken.
Met ondertussen al een kilometer of veertig in de benen begint het zadelpijn gevoel redelijk op te spelen. Na het drankje zijn we weer via Söll naar Itter gefietst.
Vanuit Itter zijn we via Hofarts naar Westendorf gefietst, waar toch wel een serieus probleem begon op te treden. Namelijk mijn accu van mijn fietst was leeg! Nou is dat in Nederland niet zo’n groot probleem, maar in de bergen van Oostenrijk is dat best een flinke uitdaging. Aangezien ik zelf niet zoveel(lees helemaal niet) fiets in Nederland, werd het al gauw een grote uitdaging na al 65 kilometer in de benen te hebben. In Westendorf hebben we wederom een verkoelend drankje genomen en even rust gepakt van de zadelpijn. Vanaf hier heb ik gewisseld van fiets met mijn schoonvader. Hij heeft nog wel genoeg batterij over. Vanuit Westendorf zijn we via Brixen en Spertendorf terug gefietst naar Kirchberg, waar we de fietsen weer hebben ingeleverd bij de verhuurder.
Het werd uiteindelijk een rondje van 75 kilometer fietsen door het mooie en bergachtige landschap van Oostenrijk. Het was een hele mooie route om te fietsen, maar de zadelpijn zal voorlopig nog wel even te voelen zijn.
Eenmaal terug gekomen bij het huisje weet ik niet hoe ik moet zitten van de zadelpijn. Uiteindelijk werd het zitten op een kussentje om het nog een beetje prettig aan te laten voelen. Nadat we even zijn bijgekomen was het alweer tijd om te gaan eten. Dit keer zijn we naar Gasthaus Ellmauerhof gegaan. Een super leuk ouderwets wegrestaurant/hotel.
Woensdag 28-07-2021:
Woensdag hadden we besloten om het rustig aan te doen. De weersverwachting was niet heel goed, waardoor we hadden besloten om een rustdag in te lassen voor de spieren en de zadelpijn. Er werd vandaag dus niet gewandeld of gefietst, maar na een heerlijke ontspannen ochtendje hebben we de auto gepakt. We zijn naar het dorpje ST. Johan geweest om daar even lekker door het dorpje te struinen. Daar waar in eerste instantie het weer behoorlijk mee bleek te vallen, werd het in de middag toch een stuk minder goed weer. Tijdens een drankje op een terras in ST. Johan begon het al flink te waaien. De lucht werd ook steeds donkerder en je kon heel goed zien waar het al aan het regenen was. Hierdoor hadden we besloten om weer in de auto te springen en weer terug te gaan naar het huisje.
Na een heerlijk ontspannen dagje hadden we ook geen zin meer om naar een restaurantje te gaan om te eten, dus hadden we lekker een dagje bij het huisje gegeten. Heerlijke Oostenrijkse goulashsoep met broodjes stond er op het menu. We hadden van de verhuurders van het huisje verse eieren gehad die we erbij gekookt hadden.
Donderdag 29-07-2021:
Donderdag werd het hoogtepunt punt van de week. We zijn naar Kaprun gereden met de auto om naar het skigebied op de Kizsteinhorn te gaan. Dit is een skigebied waarbij het hoogste punt op 3029M hoogte ligt. Voor de mensen die mij niet zo goed kennen, ik en hoogtes zijn niet echt vrienden zullen we maar zeggen. En ik heb het niet zo op kabelbanen. En om op een hoogte van 3029M te komen moest ik met 3 kabelbanen omhoog. Met een beetje spanning ging ik naar Kaprun, wetende dat het uitzicht onwijs mooi zou zijn maar toch de spanning voor de kabelbanen.
De eerste kabelbaan was het ergste. Deze ging ruime 1.000M omhoog met een hellingshoek waar ik U tegen zei. Niet naar buiten kijkend, maar vooral aandacht gevend aan de hond ging ik naar boven. Aan de verhalen van Syl en Romana moest het er super mooi uitzien, maar ik durfde niet te kijken. Eerste stop was op een hoogte van 1975M. Met blijdschap dat ik deze eerste rit overleefd had stapte ik uit, maar ik wist dat ik nog drie keer in een lift moest. Op deze hoogte hebben we even gauw een broodje gegeten voordat we de reis naar 3029M zouden vervolgen.
De tweede lift omhoog was een stukje minder erg. De bakjes hingen niet zo hoog van de grond, waardoor ik al een paar keer om me heen durfde te kijken. De afstand in deze lift is ook een stuk minder dan de eerste lift dus dat gaf ook al iets meer rust. Op een hoogte van 2450M stapte we uit bij de tweede lift en kwamen we terecht bij de eerste sneeuw. Het mooie uitzicht deed me gelijk al goed en zorgde ervoor dat ik snel de reis hiernaartoe was vergeten. De wolken die langzaam vlak over de bergtoppen verplaatste was een bijzonder mooi gezicht. Nog twee liften te gaan en dan zijn we er.
De derde lift was het minst erge van de drie. Vlak boven de grond hangend werden de laatste meters afgelegd. Eenmaal boven kwamen we bij de ijs arena. een speelplek waar je op sleetjes naar benden kon glijden van een klein bergje. Vanaf hier was het nog een klein stukje naar de uitkijktoren op 3029M hoogte. Met de laatst lift moesten de laatste 80 hoogte meters afgelegd worden. Het uitzicht boven op de uitkijktoren is niet te beschrijven met woorden, maar onvergetelijk mooi. Bij de ijs arena ben ik met mijn schoonvader nog een klein stukje op een berg gelopen wat vol lag met sneeuw. We zagen van een afstandje dat er heel wat mensen op één plek stonden, dus wilde we daar graag kijken. Niet zonder resultaat, eenmaal op deze plek hadden we uitzicht over een onwijs mooi gebergte.
Na heel wat foto’s gemaakt te hebben was het tijd om wat te drinken bij een restaurantje. Bovenop de berg was het een stuk kouder en de sneeuw maakte het een stuk moeilijker, dus zijn we terug gegaan naar 2450M hoogte om daar in een restaurantje wat te drinken. Met de lift weer terug naar beneden was ineens een stuk minder erg. Het leek wel of ik nu gewend was aan de hoogte of zoiets. Uitleggen kan ik het niet echt, maar ik had er zeker een stuk minder last van. Uit eindelijk hebben we ook maar wat gegeten bij het restaurantje en zijn we naar weer helemaal naar beneden gegaan.
Vrijdag 30-07-2021:
Vrijdag zijn we in Westendorf met een kabelbaan naar boven gegaan. Eenmaal boven hebben we eerst even genoten van het uitzicht op heerlijke ligbankjes. We hebben daar niet alleen genoten van het ligbankje, maar ook van het zonnetje dat scheen. Na een goed half uur genoten te hebben zijn we gaan wandelen naar Kirchberg. een flinke wandeling over heuvelachtig gebied. halverwege de wandeling ligt er in het midden van de berg een groot meer. Hier is het tijd voor een bammetje en even bijkomen van de voorgaande kilometers. Na alle inspanningen van de afgelopen week voelen de benen steeds sneller verzuurd.
Na de lunchpauze hebben we de rest van de route afgelegd. Langs de koeien die vrij rondlopen over de bergen. De afdaling was het meest funest voor de kuiten. Dit resulteerde in genoeg spierpijn.
Eenmaal beneden was het de bedoeling om met de trein vanaf Kirchberg weer terug te gaan naar Brixen. Helaas miste we deze om 1 minuut doordat het perron compleet verbouwd werd. hierdoor moesten we eigenlijk via een andere kant het perron op, maar dit wisten wij niet. Hierdoor zagen we de trein komen en vertrekken. Na een klein halfuurtje te moeten wachten konden we alsnog met de bus naar Brixen.
Met dat we in de bus stapte, begon het weer om te slaan en begon het te regenen. Sterker nog nadat we uitstapte leek het wel of er een wolk naar beneden kwam. Helaas bleef het niet alleen bij regen, want de hagelstenen die er bij naar beneden kwamen waren zo groot als knikkers. Iedereen ging bij een ander huisje schuilen. Nadat het een beetje langzamer begon te regenen en stopte met hagelen zijn we snel naar het huisje gegaan om daar nog even bij te komen van de dag.
Zaterdag 31-07-21:
Na vrijdag avond al een heel groot gedeelte ingepakt te hebben en al in de auto gezet te hebben, zijn we ons klaar gaan maken oor de terug reis. Na het ontbijt hebben we ons rustig klaar gemaakt en hebben we de laatste spullen ingepakt. Na nog even een laatste bak koffie zijn we in de auto gestapt om onze reis naar huis te beginnen.
Helaas zit de vakantie erop. We hebben veel gedaan en toch ondanks dat enorm uitgerust. Misschien mentaal meer dan fysiek, maar het voelde alsof de batterij weer compleet opgeladen is.
Zondag is het wasdag en moet ik me weer klaar voorbereiden op het werk.
Groetjes,
Tom
Lees hier mijn volgende blog.
Lees hier mijn vorige blog.
