NN Zevenheuvelenloop ’22:
Na de eerdere hardloop evenementen is het nu de beurt aan de zevenheuvelenloop in Nijmegen. Deze loop stond al enige tijd op mijn bucketlist, maar is wegens corona een aantal keer verzet. In 2020 is hij helemaal niet georganiseerd en in 2021 had ik ook een startbewijs, maar is hij op het allerlaatste moment toch afgeblazen namelijk twee weken voor de start. Des te meer zin heb ik om deze editie wel te lopen aangezien we er lang op hebben moeten wachten.
Dit keer ga ik hem ook niet vanuit mijzelf lopen, maar dit keer ga ik hem lopen vanuit mijn werk Homij. Samen met een aantal collega’s hebben wij de mooie route van 15 kilometer afgelegd door het Nijmeegse landschap. Het bedrijf waar ik voor werk heeft ook een heus Fit kanaal op strava en doet er best veel aan om zo de werknemers fit te houden. Er worden meerdere Wielren tochten gehouden, maar ook mountainbike routes en hardloopwedstrijden komen hierin aan bod. Nu is het bijvoorbeeld de zevenheuvelenloop, maar begin volgend jaar is het de halve marathon van Egmond en volgend jaar april de marathon van Rotterdam. Kortom genoeg variatie en keuze om mee te doen, maar nu gaat het om de zevenheuvelenloop.
De voorbereiding:
Na een aantal keer een hardloop wedstrijd te hebben gelopen zonder enige voorbereiding, vond ik dat het nu wel een tijd werd om een gerichtere voorbereiding te houden. Dit heeft zo meerdere redenen. Ik heb namelijk niet zo heel veel zin meer in de spierpijn en vermoeidheid na een loop. Tuurlijk snap ik dat na een evenement je helemaal leeg bent en vermoeid bent, laat dat duidelijk zijn. Alleen door de slechte voorbereiding heb ik hier dus een week last van en dat is het stukje wat ik wil proberen te veranderen. Ook met het vooruitzicht met de afstanden die de evenementen hebben lijkt het mij alleen maar verstandiger. Ook ik word een dagje ouder en heb er meer tijd voor nodig om te herstellen ten opzichte van vijf jaar geleden.
Vanuit het werk wordt er voor de trainingen en in de aanloop naar de marathon van Rotterdam een waar trainingsschema gemaakt, waar ik me aan wil gaan houden om zo een goede voorbereiding te hebben. Nu heb ik op dit moment nog niet zo een schema, maar wel heb ik op internet uitgezocht hoe je het beste, voor lange afstanden, kan trainen.
De zevenheuvelenloop:
Nou is in werkelijkheid de voorbereiding in aanloop naar de zevenheuvelenloop toch weer terug gevallen in het “oude” patroon. Dat houd eindelijk in dat er geen voorbereiding was. Ik heb dan wel een keer een langere afstand gelopen en twee weekenden voor de loop heb ik nog 2x 6 km gelopen, maar dat was het dan ook wel. Dus helemaal goed voorbereid op wat komen ging was ik niet en zeker had ik niet getraind op de heuvels die er in voor komen. Desalniettemin gingen we er voor deze dag. We hebben het doel gezet om tussen de 5 kwartier en anderhalf uur binnen te zijn. Dat is het plan vooraf.
We hebben met het bedrijf een aparte ruimte waar wij kunnen omkleden en kunnen genieten van een bak koffie of thee. In deze ruimte ontmoet ik gelijk alle lopers die namens Homij mee doen. Deze lopers komen vanuit het hele land en zijn werkzaam bij allerlei vestegingen van Homij. Zo ken ik alleen de directeur van de vesteging waar ik werk en verder niemand. Al snel worden de doelstellingen gewisseld en hebben we het over eventuele tactieken hoe we deze het beste kunnen behalen. Op dit moment is het grootste vraagteken, ga ik in lange of korte mouwen lopen? Al snel besluit ik dat ik in lange mouwen ga lopen. Deze kan je makkelijk opstropen tot korte mouwen. Andersom wordt dat heel lastig.
Valse start:
We gaan naar de start, wat ongeveer een 10-15 minuten wandelen is vanaf het ROC. Tijdens onze weg naar de start begint het ook nog eens te miezeren, wat onwijs vervelend is. Vooral omdat je kleding nat wordt het onwijs koud is. Hoe dichterbij we komen hoe rumoeriger het wordt. Er staat een bandje te spelen op een veldje, de omroeper schreeuwt de eerste professionele lopers over de finish. En wij hebben het koud en klagen over het feit dat we hier staan.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik deze loop ga doen, maar van de collega’s zijn er een aantal die hem al vaker ebben gedaan. Zij weten wat ze kunnen verwachten, maar ik heb geen idee. En dat blijkt wel bij de start. Ik ben ”gewend” dat elk start vak op zijn eigen tijd wordt weg geschoten bij de start, hier is dat niet zo. We lopen op straat en ineens lopen we onder de poort door van de start en begint, via de chip in mijn startnummer, mijn tijd te lopen. Zelf ben ik nog helemaal niet klaar en moet ik nog mijn horloge starten, ik moet mijn muziek nog regelen en ik moet mijn handschoenen nog aan doen. Een redelijke “valse start” dus.
Verloop van de loop:
Na deze relatief “valse start” zijn we onderweg en gaan we ervoor. De eerste vijf kilometer zijn een ware veldslag. Ik kom niet lekker in het tempo en ik heb bij de eerste de beste heuvel al gelijk een bijzonder hoge verzuring in mijn bovenbenen. Erg frustrerend om zo te beginnen, zeker als je weet dat je nog minimaal tien kilometer moet. Ik weet mezelf tijdens het hardlopen te herpakken en merk dat vanaf kilometer zes het wat soepeler gaat. Ik zit relatief goed in mijn zone en ben lekker onderweg. De heuvels op doen wel zeer, eerlijk is eerlijk. Maar zodra ik weer naar beneden mag lopen, verdwijnt de pijn ook weer gelijk.
De laatste vijf kilometer gingen fantastisch. En dat is oprecht. Ik ben van een gemiddelde van 5 minuten en 20 sec per kilometer naar een gemiddelde van 4 minuten en 50 sec per kilometer gegaan. Bij het passeren van het 10 kilometer bord voelde ik me eigenlijk best goed en besloot ik om alles er uit te halen wat er in zat. Ik kon een beetje berekenen hoe ik uit zou komen als ik het tempo zou aanhouden wat ik op dat moment aan het lopen was. en dan zou ik uitkomen rond de 1 uur en 20-25 minuten. Dat zou al een prima tijd zijn en binnen mijn doelstelling natuurlijk, maar ik wilde meer en ik voelde dat ik meer kon.
Eindsprint:
In de laatste vijf kilometer zaten nog een tweetal heuvels. Beetje jammer was dat ze bij de op één na laatste riepen dat het de laatste was, dus ik ging daar versnelt omhoog met de gedachte “dit is de laatste”. Helaas bleek er nog een heuvel achteraan te komen, maar ook deze liep ik in een versnelt tempo omhoog. Hierdoor voelde het alleen maar beter toen ik de laatste drie kilometer alleen maar berg afwaarts aan het lopen was. Tijdens deze daling had ik nog in mijn achterhoofd, houd er rekening mee, je kan nog een keer omhoog moeten. Gelukkig kan ik achteraf zeggen dat dit niet het geval is geweest, maar ergens hield ik er een beetje rekening mee. Ik dacht namelijk het kan niet zo zijn dat je alleen maar naar beneden blijft rennen.
Uiteindelijk is het me gelukt, met name door de eindsprint, om te finishen in een mooie tijd van 1 uur 15 minuten en 1 seconden. Wat ik absoluut niet had verwacht aangezien mijn voorbereiding er niet helemaal is geweest. Nu gaan we op voor de halve marathon van Egmond op 8 januari 2023. En uiteindelijk de marathon van Rotterdam 16 april 2023.
Ik hoop tot de volgende keer!
Groetjes,
Tom
Lees hier mijn volgende blog.
Lees hier mijn vorige blog.
Instagram: @Tomhilhorst.nl
Anita
?????